Լույսի թույլ մի ծվեն
պոկվեց մութ գիշերվա
սեւասքեմ խորքից
ու ծալպատիկ չոքեց
կրակներում առկայծ
մոխրաթավալ գորգին:

Օրը բացվեց` իր հետ
բերելով թույլ մի հույս,
թե կապրվի դեռ այն,
սակայն կեսօր չեղած
պարպվեց-մարեց-ցնդեց,
անէացավ հանկարծ:

Օրն ավարտվեց, հանգավ
եւ վերստին չնչին,
աննշան հասույթով,
ես մնացի մենակ
մութուլույսի մեջ պաղ`
կարկամած ու անզոր:

Երկնակամարն անտակ
փուլ եկավ իմ առաջ,
լցվեց աչքերիս մեջ,
ես ապրում եմ, գիտե'մ,
օրերին այս դաժան
մի օր կիջնի մի վերջ: