File Catalog
| Main » Files » My files |
ԲԵՐԹՈԼՏ ԲՐԵԽԹ
| 2010-11-03, 11:15 PM | |
Թշվառական Բ.Բ.-ի մասին 1 Ես եմ` Բերթոլտ Բրեխթս, անտառներից սևումութ: Քաղաքները չափչփած` մորս փորի մեջ, աստանդականս եղուկ: Եվ անտառի շունչը ցուրտ մինչև մահ ու գերեզման կմնա իմ մեջ: 2 Ես ինձ իմ տանն եմ զգում քաղաքների ասֆալտին: Է’ս գլխից հաղորդակից խորհրդին մահվան. Ծխախոտ: Օղի: Թերթեր, ո’ղջը գրողի բաժին: Կասկածամիտ, թուլակամ և բավարարված: 3 Մարդամոտ եմ, մարդասեր: Քանզի կրում եմ կոկիկ ու օսլայած մի գլխարկ` ճաշակով նրանց: Եվ ասում եմ. հոտավետ գազաններ եք դուք փոքրիկ, ու հավելում. բայց ի~նչ փույթ, ես էլ` ձեզ նման: 4 Միջօրեին` գործատան ճոճաթոռում թիկնեթեկ` նստած եմ ես կանանց մեջ` լուռ ու անզգա, անհոգ զննում եմ նրանց ու խլրտում սրտաբեկ` հույս չդնե’ք իմ վրա, թե մի բան դուրս գա: 5 Երեկոյան` հարկիս տակ, տղամարդիկ են խմբված, ՙջենթլմեն՚-ով ենք շփվում մեկզմեկու հետ, Ոտքերն հեցած սեղանիս` ՙմեզ հետ,- ասում են նրանք,- ավելի լավ կլինի՚: Ես չեմ հարցնում. երբ: 6 Լուսադեմին` մոխրագորշ, եղևնիներն են միզում և հավքերը մակաբույծ ծղրտում են զիլ: Այդժամ` նստած քաղաքում, կոնծում եմ ես, լափլիզում ըմպանակս ու հանգչում` խռովքը դեմքիս: 7 Նստած ենք մենք` մեր թեթև ցեղը` տներում տաքուկ, ամրապինդ ու անառիկ, բնավ հուսաբեկ (այսպես շենքերն ենք շինել Մանհեթթենի երկարուկ ու հաղորդիչ կայաններ` Ատլանտյանով մեկ): 8 Քաղաքներից կմնան քամիներն ամենակուլ … Տունն ուտողով է կանգուն` ինքնաբավ և գոհ: Եվ մենք գիտենք, որ ավաղ, անցողիկ ենք այս կյանքում, որ չի’ մնա ոչ մի բան մեզանից հետո: 9 Լիահույս եմ ու վստահ` երկրաշարժը երբ պայթի, չե’մ լքի իմ Վիրջինիան` թող որ ավերված: Ես եմ` Բերթոլտ Բրեխթս, քաղաքների ասֆալտին` սև անտառից` փորի մեջ մորս անթեղված: | |
| Views: 811 | Downloads: 0 | Rating: 0.0/0 | |
| Total comments: 0 | |
