Publisher
Main » Articles » Non-Armenian Pages » My articles |
ՌՈԲԵՐՏ ՄՈՒԶԻԼ - Իսիս և Օսիրիս
Իսիս և Օսիրիս Մանուկ լուսինը պառկած էր խաղաղ` Աստղաթերթերին արծաթափայլ, Եվ առանցքը սկավառակի արեգական Շրջվեց հանկարծ ու նայեց նրան: Կարմիր քամին փչեց անապատից, Եվ ափունքը զուրկ էր նավակներից: Եվ քույրը, կամացուկ, լուծարեց քնածից նրա բաժին սեռը և այն կերավ: Եվ նե զիջեց նրան սիրտն իր հրակարմիր ու փխրաբեկ և այն դրեց վրան: Եվ վերքն աճեց-աճեց երազի մեջ պագշոտ: Եվ նե կերավ սեռը ցանկակարոտ: Տե’ս, որոտում է այնտեղ արևը, Երբ մրափածը արթնացավ քնից, Աստղունք ցնցվում էին` զերթ մակույկները, որ շղթայակապ` ծառս են լինում, երբ փոթորիկն է ահեղ պայթում: Տե’ս, խուժում են իր եղբարքը` Խոլ գիշատչին ակնդետ, Նա վեր նետեց իր աղեղը: Լուրթ եզերքը խորտակվեց, Փլվեց անտառն իր բամբ քայլքից, Եվ աստղերը` սրդողած, վազեցին զկնի: Բայց քնքույշին` թռչնի ուսով չէր բռնում ոչ ոք, որքան էլ վազեր: Լոկ մանուկը, ում կանչում էր նե գիշեր ու տիվ, Գտավ ներան, երբ փոխվում են արև ու լուսին, Բոլոր հարյուր եղբայրների մեջ միակը` նե, Եվ նա կերավ սիրտը ներա, ինքն էլ` նրանը: | |
Views: 1161 | Rating: 0.0/0 |
Total comments: 0 | |